Somos un país expoliado do seu dereito a autogobernarse, dos seus recursos, da súa demografía… A Galiza, malia ter unha posición privilexiada no mundo, abonda ver o mapa, malia ter recursos naturais propios valiosísimos, malia ter sido un reino capaz a crear unha lingua e unha cultura europea significativa…, perdeu nun século case a metade da súa populación, mentres Madrid multiplicou a súa populación e alí se acumula un PIB que nace precisamente da extración da nosa riqueza, así como doutras terras do estado.
Hai unha relación directa e unha orixe entre os nosos problemas económicos e sociais e a dependencia de Madrid. Eis porque non podemos acreditar que dirixentes políticos madrileños vaian solucionar os nosos problemas, precisamente nunca o farán porque os nosos intereses e os seus son contrarios. Os seus intereses son dirixirnos desde alí submetidos a unha orde económica e política que nos marxina, como viu e analizou na súa libreta de contable o Valentín Paz Andrade en “La marginación de Galicia”. Precisamos crear os nosos propios dirixentes e as nosas propias estratexias.
Así nolo aprendeu Faraldo que xa no 1843 defendeu a independencia da Galiza polo mesmo motivo que animaría tres anos despois a Revolución Galega, esa que lle ocultan aos nosos estudantes os libros de texto españois: “Galicia, arrastrando hasta aquí una existencia oprobiosa convertida en una colonia de la Corte, va a levantarse de su humillación y abatimiento.”
Sobre o “dereito a decidir” e a necesidade de sermos nación
- Dereito a decidir
- Independencia
- Dependencia
- Non toca agora / Non sei
0 eleitor
