Paisaxes oníricas, retratos cheos de forza, guiños á pintura con verdadeiros cadros fotográficos que lembran estilos e obra de Johannes Vermeer ou Antonio López, a Piet Mondrian, a Paul Klee, ou ao propio Vincent van Gogh, que a mirada áxil do lector observador pode detectar rapidamente. E homenaxes ao “Rural Art”, como o define o propio Vicente Ansola.
Imaxes nas que se representa o abandono do rural e o deterioro de aldeas que, outrora, foron xerme de vida, convivencia e subsistencia. Imaxes que tentan concienciarnos da necesidade urxente da conservación e recuperación destes lugares, tanto no aspecto arquitectónico como no social e de servizos.
http://www.editorialcanela.com/index.php/id/46/objeto/223
No Progreso:
Ansola entende este proxecto coma unha continuación de, “Os pobos dás néboas”, e nel foi reunindo traballos coma os realizados para o premio Hasselblad que gañou en 2012, outros expostos no Museo do Pobo Galego hai tres anos, e retratos e instantáneas sobre a rodaxe na Pontenova da curta "Adivina quién viene a comer mañana"…